رویکرد تیمی در برنامه ریزی پیچیده ایمپلنت و ترمیم

مقدمه

موارد پیچیده به دلایل مختلفی می‌توانند چالش‌برانگیز باشند، مانند نیازهای بیمار، محدودیت‌های بودجه و شرایط بالینی. در مواجهه با این نوع موارد، که بسیاری از دندانپزشکان به‌خوبی با آن‌ها آشنا هستند، استفاده از یک رویکرد تیمی بین دندانپزشک و لابراتوار دندان‌پزشکی بهترین راهکار است. با بهره‌گیری از فناوری‌های جدید، این تیم می‌تواند چالش‌ها را به حداقل رسانده و نتایج مطلوبی را که مطابق با انتظارات و بودجه بیمار است و در عین حال استرس دندانپزشک را کاهش می‌دهد، به دست آورد.

علاوه بر انتخاب یک لابراتوار معتبر، دندانپزشک می‌تواند از پیشرفت‌های جدید در زمینه سمان‌گذاری، مواد ترمیمی و فناوری‌های برنامه‌ریزی مجازی لابراتوار استفاده کند تا به نتایجی دست یابد که رضایت بیمار را برآورده کند و در عین حال از استرس‌های مربوط به موارد پیچیده اجتناب کند.

در این مورد، بیماری مراجعه کرد که با مشکلات بالینی متعدد و انتظارات بالا از ترمیم دندان‌هایش روبه‌رو بود. انتخاب لابراتوار، مواد مناسب و روش‌های سمان‌گذاری کمک کرد تا روند درمانی بدون استرس برای دندانپزشک، تیم درمانی و بیمار به خوبی پیش رود.

برنامه‌ریزی برای موفقیت در موارد پیچیده

انتخاب لابراتوار

استفاده از ابزارهای برنامه‌ریزی مجازی برای بهبود ارتباط بین دندانپزشک و لابراتوار بسیار مهم است تا اهداف زیبایی و عملکردی بیمار با حداقل استرس به دست آید. لابراتوار باید قادر باشد پروتز موقتی تهیه کند تا بیمار بتواند آن را «آزمایش» کرده و هرگونه تغییر مورد نظر را قبل از ساخت نهایی پروتز بیان کند. برنامه‌ریزی مجازی با این تغییرات به لابراتوار اجازه می‌دهد تا اصلاحات را به سرعت انجام داده و مدل مجازی را به دندانپزشک نشان دهد.

انتخاب برنامه‌ریزی پروتز

ترمیم‌های زیرکونیا به طور فزاینده‌ای هم در دندان‌های طبیعی و هم در ایمپلنت‌ها استفاده می‌شوند. در گذشته، اتصال مناسب به زیرکونیا چالش‌برانگیز بود، زیرا برخی از سمان‌های رایج مانند گلاس‌آینومرها پیوند ضعیفی با سطح زیرکونیا داشتند. برای جلوگیری از جداشدن، سمان‌های رزینی با استحکام بالا توصیه می‌شوند. انتخاب یک سمان رزینی با استحکام بالا برای زیرکونیا بسیار مهم است. همچنین، استفاده از سمانی که ضخامت لایه کمتری دارد، امکان جاگذاری کامل ترمیم‌ها را فراهم می‌کند.

گزارش موردی

بیمار ۸۰ ساله‌ای پس از غیبت به دلیل پاندمی و مشکلات خانوادگی مراجعه کرد و اعلام کرد که چندین دندانش شکسته است. چند ایمپلنت در گذشته برای او در نواحی مختلف کاشته شده بود. برخی از دندان‌های طبیعی شکسته و غیرقابل ترمیم بودند و بیمار تمایل به جایگزینی آن‌ها با ایمپلنت داشت. برنامه درمانی شامل کشیدن دندان‌های آسیب‌دیده و کاشت ایمپلنت‌های جدید بود. بیمار به دلیل واکنش قوی گگ رفلاکس تمایل داشت که تحت بیهوشی درمان شود.

ایمپلنت‌ها کاشته شدند و پروتزهای موقتی برای بیمار تهیه شد. بعد از چند جلسه بررسی و تنظیم پروتزهای موقتی، بیمار اعلام کرد که بدون آن‌ها هم راحت است.

بعد از چند ماه، ایمپلنت‌ها آشکار شدند و برنامه‌ریزی برای مرحله ترمیمی آغاز شد. ایمپلنت‌های موجود بررسی و چندین تغییر در طرح درمان ایجاد شد. در نهایت، بریج‌های زیرکونیایی ساخته و با موفقیت در فک بالا و پایین جاگذاری شدند.

نتیجه‌گیری

موارد پیچیده، به ویژه در موارد درمان کل فک، می‌توانند چالش‌هایی در دستیابی به اهداف زیبایی بیمار ایجاد کنند. رویکرد تیمی به تحقق این اهداف کمک می‌کند و استرس دندانپزشک را کاهش می‌دهد. به‌کارگیری سیمان رزینی دوال کیور مانند BruxZir، با استحکام بالا، از جداشدن احتمالی ترمیم‌ها جلوگیری می‌کند و برای استفاده در ترمیم‌های زیرکونیا بسیار مناسب است.