هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
دندانپزشکی چهار دستی
یکی از روشهای موثر برای بهبود تعامل بین دندانپزشک و دستیار، استفاده از تکنیک “عقربههای ساعت” است. این روش به هماهنگی و کارآمدی بیشتر در حین درمان کمک میکند و از انجام حرکات غیرضروری جلوگیری مینماید.
طبقهبندی حرکات در دندانپزشکی حرکات در دندانپزشکی به پنج کلاس تقسیم میشوند:
کلاس1:حرکت انگشتان، مانندبرداشتن رول پنبه
کلاس 2: حرکت انگشتان و مچ هنگام انتقال ابزار
کلاس 3: حرکت انگشتان، مچ و آرنج هنگام برداشتن هندپیس
کلاس 4: حرکت کل بازو و شانه، مثل تغییر موقعیت نور
کلاس 5: حرکت نیمتنه، مانند چرخش برای دسترسی به تجهیزات
پوزیشن مناسب دندانپزشک
دندانپزشک باید پشت صاف داشته باشد.
پاها صاف روی زمین قرار بگیرند.
آرنجها نزدیک به بدن باشند.
شانهها ریلکس باشند.
رانها کمی زاویهدار باشند تا زانوها پایینتر از باسن قرار گیرند.
دهان بیمار باید در ارتفاع آرنج دندانپزشک باشد
انجام حرکات کلاس IV و V به دلیل فشار زیاد بر بدن، در درازمدت باعث آسیب عضلانی میشود. یکی از راهکارهای کاهش این حرکات، همکاری موثر با دستیار و استفاده از روش “عقربههای ساعت” است.
دستیار باید پشت صاف داشته باشد.
سطح چشمهای دستیار حدود ۴ تا ۵ اینچ بالاتر از سطح چشمهای دندانپزشک باشد.
پاها بر روی حلقه صندلی قرار گیرند.
رانها و باسن دستیار موازی با شانههای بیمار باشد.
این روش، به عنوان یک استاندارد طلایی برای تعامل کارآمد بین دندانپزشک و دستیار شناخته میشود. موقعیت دندانپزشک، دستیار، بیمار و مسیرهای حرکتی در این روش به دقت تعریف شده است. در این روش، دستیار پیشبینی نیازهای دندانپزشک را برعهده دارد و با هماهنگی، زمان درمان را بهینه میکند.
یک ساعت فرضی روی صندلی بیمار در نظر گرفته میشود که ساعت 12 در بالای سر بیمار قرار دارد. این چهار موقعیت شامل:
ناحیه دندانپزشک (Operator’s Zone): کنار بیمار
ناحیه دستیار (Assistant’s Zone): روبروی دندانپزشک
ناحیه انتقال ابزار (Transfer Zone): پشت سر بیمار
ناحیه ایستا (Static Zone): بالای سر بیمار
ناحیه دندانپزشک: ساعت 7 تا 12
ناحیه دستیار: ساعت 2 تا 4
ناحیه انتقال ابزار: ساعت 4 تا 7
ناحیه ایستا: ساعت 12 تا 2