استفاده از تکنیک رزین مستقیم و غیر مستقیم در ترمیم های بزرگ

مقدمه

رزین‌های نورپلیمری نتایج قابل پیش‌بینی را در ترمیم حفره‌های کوچک و متوسط ارائه می‌دهند. با این حال، حفره‌های بزرگ مجموعه‌ای منحصر به فرد از چالش‌ها را ایجاد می‌کنند که حل آن‌ها با کامپوزیت‌های رزینی می‌تواند دشوارتر باشد. در حفره‌های بزرگ، دندانپزشکان نگران تنش پلیمریزاسیون و انقباض کامپوزیت‌ها هستند و می‌دانند که دستیابی به فرم آناتومیک، کانتورهای صحیح، تماس‌های بین‌دندانی و اکلوزالی، و تطابق حاشیه‌ای با رزین‌ها دشوار است.

به همین دلیل، ترمیم‌های سرامیکی غیرمستقیم اغلب درمان ترجیحی هستند، اما اگر یک کلینیک دندان‌پزشکی جریان دیجیتالی لازم را برای ارائه راه‌حل در همان روز به بیماران نداشته باشد، بیماران باید هفته‌ها منتظر بمانند تا ترمیم نهایی خود را دریافت کنند. همچنین ملاحظات مالی نیز وجود دارد. همه بیماران نمی‌توانند هزینه بالای ترمیم‌های سرامیکی غیرمستقیم را پرداخت کنند و ما مسئولیت داریم که راه‌حل‌های اقتصادی، بادوام و زیبایی‌شناختی را به این بیماران ارائه دهیم.

دندانپزشکان در توانایی ترکیب رشته‌های پزشکی، مهندسی و هنرهای زیبا منحصر به فرد هستند. با اعمال این مهارت‌ها و درک محدودیت‌های رزین‌ها و بیومکانیک مکان‌های درمانی، ما قادر به توسعه راه‌حل‌های جایگزین مبتنی بر رزین برای حفره‌های بزرگ هستیم که نیازهای بیمارانی را برآورده می‌کند که ترمیم‌های سرامیکی ساخته‌شده در آزمایشگاه ممکن است گزینه‌ای برای آن‌ها نباشد.

این مقاله یک تکنیک مستقیم-غیرمستقیم برای ترمیم حفره‌های بزرگ را توصیف می‌کند که در آن دندانپزشک در کنار بیمار کار می‌کند تا یک ترمیم غیرمستقیم با کامپوزیت‌های رزینی نورپلیمری بسازد. این تکنیک یک راه‌حل ترمیمی در همان روز ارائه می‌دهد که صرفه‌جویی در هزینه را به همراه دارد؛ مشکل انقباض پلیمریزاسیون را برطرف می‌کند؛ و چالش‌های کانتور، تماس‌ها و تطابق‌های حاشیه‌ای را حل می‌کند.

کیس ریپورت

در این مورد، ترمیم‌های آمالگام چندسطحی قدیمی در دندان‌های مولر اول و دوم نیاز به تعویض داشتند (شکل ۱). بیمار نمی‌توانست هزینه ترمیم‌های سرامیکی را پرداخت کند. این یک مورد ایده‌آل برای تکنیک مستقیم-غیرمستقیم برای ترمیم‌های رزینی بود که ساختار دندان را حفظ کرده و در یک روز یک راه‌حل بادوام و زیبایی‌شناختی را با هزینه کم ارائه می‌دهد. این تکنیک مشابه آنچه است که دندانپزشکان به‌طور معمول هنگام ساخت ترمیم‌های موقت انجام می‌دهند، اما پلیمریزاسیون به‌صورت خارج از دهان انجام می‌شود و مراحل ساده‌ای برای اطمینان از دقت بیشتر وجود دارد.

پس از ایزولاسیون و حذف آمالگام قدیمی (شکل ۲)، آماده‌سازی بهبود یافت و یک قالب الگinate تهیه شد (شکل ۳). یک مدل کاری با پر کردن قالب با ماده قالب‌گیری سیلیکون پلی‌وینیل سبک (light-body polyvinyl siloxane) ساخته شد (شکل ۴) و این مدل با خمیر سیلیکون پلی‌وینیل تقویت شد تا استحکام بیشتری به مدل بدهد (شکل ۵). پس از پلیمریزاسیون سیلیکون پلی‌وینیل، مدل از قالب الگinate خارج شد (شکل ۶). یک مدل دوم با استفاده از همان تکنیک ساخته شد که به برش آماده‌سازی‌ها امکان می‌داد و در نتیجه دسترسی مستقیم به حاشیه‌های بین‌دندانی را فراهم می‌کرد.

با استفاده از تکنیک لایه‌گذاری، من یک کامپوزیت قابل جریان/قابل انباشته را به مدل اعمال کردم تا ترمیم‌ها را بسازم و پس از هر لایه، نور پلیمریزه را اعمال کردم (شکل‌های ۷ تا ۹). هر زمان که ممکن باشد، ترجیح می‌دهم از مواد دینامیک و بیومیمتیک استفاده کنم که می‌توانند مزایایی برای بیماران فراهم کنند. برای این مورد، از ACTIVA Presto (Pulpdent) استفاده کردم. Presto یک ماده بیواکتیو است که با تکنولوژی Crysta MCP (کلسیم فسفات متاکریلات-عملیاتی) غنی‌شده است. Crysta یک افزودنی MCP است که از رمی‌نرالیزاسیون ساختار دندان با آزادسازی و شارژ مجدد کلسیم و فسفات حمایت می‌کند. Presto همچنین حاوی فلوراید و یک جزء رزین‌دار لاستیکی است که نیروهای اکلوزالی را توزیع کرده، کمترین مقدار تنش را به دندان‌ها منتقل می‌کند و استحکام و مقاومت در برابر شکست و لب‌پریدگی را فراهم می‌کند. ویسکوزیته آن باعث قرارگیری آسان در مدل سیلیکونی می‌شود و محتوای معدنی به محافظت از دندان‌ها در برابر پوسیدگی ثانویه کمک می‌کند.

با پلیمریزاسیون ترمیم‌ها در مدل خارج از دهان، تنش‌های پلیمریزاسیون و انقباض ماده ترمیمی در مرحله مدل‌سازی اتفاق می‌افتند؛ بنابراین این تنش‌ها در دندان ایجاد نمی‌شوند و تأثیری بر رابط ماده و دندان ندارند. هر گونه فاصله یا ناهماهنگی ابعادی از نظر بالینی بی‌اهمیت خواهد بود و در حین سمان کردن اصلاح می‌شود.

ترمیم‌ها از مدل خارج می‌شوند (شکل‌های ۱۰ و ۱۱). مدل دوم به‌طور بین‌دندانی برش می‌خورد تا دسترسی به جعبه و تماس‌ها فراهم شود (شکل ۱۲) و ترمیم‌ها در صورت نیاز تنظیم می‌شوند تا آناتومی و تماس‌ها به‌درستی اصلاح گردند. آن‌ها به‌راحتی از مدل دوم خارج شده و دوباره به مدل اول قرار می‌گیرند تا دقت آن‌ها بررسی شود. این فرآیند می‌تواند تا زمانی که دندانپزشک راضی باشد، تکرار شود. اگرچه برخی دندانپزشکان این تکنیک را با استفاده از یک مدل فقط انجام می‌دهند، من معتقدم که برش مدل دوم دسترسی و دقت را تسهیل می‌کند.

ترمیم‌ها برای سمان کردن آماده بودند (شکل ۱۳). سمان هم نقش سمان و هم ماده ترمیمی را برای تنظیم ناهماهنگی‌های ابعادی ایفا می‌کند. برای این منظور، من از ACTIVA BioACTIVE-CEMENT (Pulpdent) استفاده می‌کنم که اطمینان می‌دهد خواص ترمیم‌ها با سمان به اشتراک گذاشته می‌شود. از آنجا که این فقط یک فیلم بسیار نازک است، تنش و انقباض پلیمریزاسیون مشکلی ایجاد نمی‌کند و این یکی دیگر از مزایای بزرگ این تکنیک است. تمام تنش‌ها در خارج از دهان ایجاد می‌شوند و در حین سمان کردن جبران می‌شوند. به همراه قابلیت دسترسی بهتر به نواحی بین‌دندانی، این تکنیک می‌تواند ترمیم دقیق‌تری نسبت به تکنیک رزین مستقیم هنگام ترمیم حفره‌های بزرگ ارائه دهد. این درمان می‌تواند در یک ویزیت کامل شود و یک راه‌حل عالی برای بیمارانی که محدودیت زمانی دارند و هزینه برای آن‌ها مهم است، فراهم می‌کند (شکل ۱۴).