تفاوت رویکرد سنتی (Traditional Diagnosis) و رویکرد گلوبال (Global Diagnosis)
A. روش سنتی (Traditional Diagnosis) • رویکرد: بررسی جداگانه هر دندان، بدون نگاه کلی به سیستم دهان و صورت. • مراحل اصلی: 1. گرفتن تاریخچه پزشکی بیمار 2. مشخص کردن علائم اصلی (Chief Complaint) 3. معاینات بالینی: بررسی پوسیدگی، رستوریشنهای معیوب، وضعیت اکلوژن، عضلات و مفصل گیجگاهی 4. تهیه رادیوگرافی و مدلهای استاتیک • نتیجه: تشخیص و طرح درمان بر اساس شرایط تکتک دندانها، نه بر اساس هماهنگی کلی صورت.
B. روش گلوبال (Global Diagnosis) • رویکرد: نگاه کلی به سیستم دندانی، فک و صورت به جای تمرکز بر اجزای منفرد. • اصل کلیدی: اگر دندان در موقعیت صحیح قرار گیرد، عملکرد و زیبایی به صورت خودکار بهبود مییابد. • مقایسه پزشکی: مانند پزشکی عمومی که ابتدا تشخیص کلی میدهد و سپس درمان جزئی انجام میدهد.
⸻
تحولات در پروستودنتیکس و تشخیص • تغییر نگرش: Kois و Spear → تمرکز از اکلوژن و کندیل به موقعیت دندان تغییر کرد. • اصل: موقعیت صحیح دندان → عملکرد + زیبایی بهتر. • چند رشتهای: استفاده همزمان از ارتودنسی، پریودنتیکس، جراحی فک و پروتز.
⸻
گایدلاین تعیین محل لبه اینسایزال دندانهای قدامی بالا
قوس لب پایین: لبه اینسایزال دندانهای قدامی بالا باید داخل قوس لب پایین باشد.
یکنواختی خط لبخند: همسطح بودن لبه اینسایزال قدامی بالا با کاسپ باکال دندانهای خلفی بالا، بدون Step Up یا Step Down.
نمایش در حالت استراحت: • زنان جوان: ۳ تا ۴ میلیمتر • مردان: ۱ تا ۲ میلیمتر
طول نرمال سانترال مگزیلا: ۱۰ تا ۱۱ میلیمتر.
⸻
ناکارآمدی احتمالی روش گلوبال • حتی با موقعیت صحیح لبه اینسایزال، اگر فرم لثه یا لب نامناسب باشد → نتیجه ایدهآل نخواهد بود. • نیاز به توجه به فرم لثه و چهارچوب لبخند وجود دارد.
⸻
چارچوب تشخیص گلوبال – ۴ پارامتر کلیدی
تناسب اسکلتال و صورت → بررسی هماهنگی اجزای صورت.
طول و تحرک لب بالا → میزان انعطاف و حرکت لب در لبخند.
زاویه و موقعیت لب نسبت به خط افقی چشمها.
طول تاج کلینیکی دندانها → برای زیبایی و عملکرد مناسب.