معاینه بالینی دقیق: به دنبال نشانههایی مانند درد هنگام ضربه، لق بودن غیرعادی دندان یا وجود فیستول در لثه نزدیک دندان باشید.
ترانسایلومیناسیون: از نور قوی یا UV برای روشن کردن دندان استفاده کنید. ترکها باعث شکست نور شده و به شکل نواحی تیره یا روشن دیده میشوند.
تست وایتالیتی پالپ: بررسی زنده بودن پالپ دندان برای تشخیص تغییرات عملکردی که ممکن است ناشی از ترک باشد.
بررسی سطح کراون: ترمیمها را بردارید و سطح تاج دندان را با دقت و ابزار دستی بررسی کنید تا شکستگیهای احتمالی را بیابید.
معاینه با پروب پریودنتال: پروب را اطراف دندان حرکت دهید تا به هر گونه شیار غیرطبیعی یا خط ترک برخورد کنید.
رنگآمیزی ترکها: استفاده از رنگهایی مانند: • متیلن بلو: نمایش ترکها با رنگ آبی تیره • اریتروزین: مؤثر در شکافهای پریودنتال • فلورسئین: درخشش ترکها زیر نور UV
روش استفاده از رنگها: دندان را کاملاً تمیز و خشک کنید، رنگ را با میکروبراش اعمال کرده، چند دقیقه صبر کرده و سپس با آب شستشو دهید. ترکها به صورت خطوط رنگی ظاهر میشوند.
بررسی سابقه درمانی: اطلاعاتی مانند ضربه، درمانهای ریشه، یا بازسازیهای گذشته میتوانند سرنخ مهمی باشند.
جراحی تشخیصی (در موارد خاص): اگر هیچکدام از روشهای غیرتهاجمی مؤثر نبودند، مشاهده مستقیم ریشه در حین جراحی ممکن است لازم باشد.
رد سایر علل مشابه: بیماریهای پریودنتال یا آبسههای پریآپیکال میتوانند علائمی مشابه ایجاد کنند؛ باید از آنها تفکیک شوند.
نکته پایانی: برای رسیدن به تشخیص قطعی، از ترکیب تجربه بالینی، مشاهدات دقیق و استفاده از چندین روش کمک بگیرید. تشخیص درست، کلید درمان مؤثر است.