دنتکست 77-طبقه بندی رستوریشنهای خلفی با گسترش ژنژیوالی

1. مقدمه: هدف مقاله

هدف این مقاله، بررسی چالش‌های ترمیم‌های adhesive indirect posterior restorations در دندان‌هایی است که دارای مارجین‌های ساب‌جینجیوال عمیق هستند.

سه مشکل اصلی:

            •   از دست رفتن ساختار دندانی در ناحیه سرویکال

            • دشواری در تشخیص محل دقیق مارجین

            • سختی در sealing دنتین در نواحی ژینجیوال عمیق

این موارد به‌ویژه در کویتیشن‌های بزرگ (medium یا large)، نبود انامل در ناحیه سرویکال و یا درگیری cuspها دیده می‌شوند، که اندیکاسیون را برای استفاده از indirect adhesive restorations مطرح می‌کند.

2. چالش‌ها در ترمیم نواحی با مارجین عمیق

            •امکان تجاوز به Biological Width

            •مشکلات فنی در ایزولاسیون و استفاده از Rubber Dam

            •  پیچیدگی در مراحل adhesion، impression و placement

3. طبقه‌بندی کلینیکی جدید

این مقاله یک طبقه‌بندی درمانی کلینیکی را ارائه می‌دهد که بر پایه دو فاکتور کلیدی است:

            • Operative Technical Feasibility: آیا می‌توان ایزولاسیون مؤثر انجام داد؟

            • Biological Feasibility: آیا مارجین در محدوده‌ی Biological Width قرار دارد؟

بر اساس این دو فاکتور، سه سناریو درمانی تعریف می‌شود:

            1.  DME (Deep Margin Elevation) یا Coronal Relocation

            2. Surgical Margin Exposure

            3. Crown Lengthening Surgery (CL)

در صورت انتخاب CL، سه زمان‌بندی برای impression-taking داریم:

            • Immediate

            •Early

            • Delayed

4. پیشرفت مواد ترمیمی و اهداف درمانی نوین

در درمان‌های خلفی امروزی با کامپوزیت‌ها، تنها هدف زیبایی نیست، بلکه اهداف شامل:

            •حفظ حداکثری دنتین سالم

            •تقویت ساختار باقیمانده

            •افزایش باند و دوام

کامپوزیت‌های پیشنهادی:

            • Micro-hybrid

            •Nano-particle composites

ویژگی‌ها:

            •فیلر بالا

            •  Radiopacity بالا

            • Modulus of elasticity مشابه دنتین

            • مقاومت به سایش قابل مقایسه با آمالگام و انامل

5. ضرورت انتخاب تکنیک مناسب ترمیمی

استفاده از تکنیک‌های:

              Direct

            •  Semi-direct

            •  Indirect

بر اساس فاکتورهای کلی و موضعی انتخاب می‌شود.

فاکتورهای عمومی (General):

            • وضعیت بهداشت دهان

            • Susceptibility به پوسیدگی

            •وجود پارافانکشن

            •سن بیمار

            •شرایط اقتصادی و نیازهای زیبایی

فاکتورهای موضعی (Local):

            •شکل و ابعاد کویتی

            •  پوزیشن مارجین‌ها

            •حضور انامل در ناحیه سرویکال

            • موقعیت دندان در قوس

6. مشکلات کلاس II با مارجین عمیق

بیولوژیک:

            • تجاوز به Biological Width

            • التهاب و آسیب پریودنتال

تکنیکی:

            •  دشواری ایزولاسیون

            • Adhesion و Impression دشوار

            •Placement و Polishing سخت‌تر

7. پدیده Polymerization Shrinkage

در ترمیم‌های دایرکت، shrinkage منجر به:

            •  Microfracture دیواره‌ها

            •  Debonding در مارجین

            • Microleakage

            • Hypersensitivity

راهکارها:

            • Layering techniques (محدود در حفرات بزرگ)

            •  انتخاب تکنیک‌های Semi-direct یا Indirect

8. مزایای روش‌های غیرمستقیم (Indirect/Semi-direct)

            •   Shrinkage خارج دهانی اتفاق می‌افتد

            • بهبود Degree of Conversion و خواص مکانیکی

            • ایجاد آناتومی ایده‌آل

            • کنترل تماس‌های اکلوزالی در آرتیکولاتور

            • سمان کردن ساده‌تر و دقیق‌تر

9. سایش و دوام مواد ترمیمی

نرخ سایش سالانه:

            •    کامپوزیت‌ها: 15.5 μm/year

            •  وابسته به:

            •   فیلر حجم

            • رزین-فیلر باند

            •  Degree of Conversion

طول عمر مواد (طبق مطالعات):

            • آمالگام: 3% annual failure

            • Direct composite: 2.2%

            •Composite onlay: 2.9%

            •   سرامیک: 1.9%

            •CAD/CAM ceramics: 1.7%

            • طلا: 1.4%

نتیجه: مهارت دندان‌پزشک، دقت در اجرا و رعایت پروتکل‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای در موفقیت و دوام دارد.

10. آنله طلا و موارد خاص

در شرایط خاص مثل:

            •فضای محدود (<1 mm)

            •  وجود parafunction

Gold onlays همچنان بهترین انتخاب هستند؛ چون تنها ماده‌ای هستند که در ضخامت‌های پایین، خصوصیات مکانیکی خود را حفظ می‌کنند.

11. اصل‌های پایه‌ای در ترمیم‌های ادهزیو

            •  احترام به Biological Width

            •لزوم Sealing مناسب

            • بازیابی Occlusion و morphology

            • تفاوت با درمان‌های conventional (نیاز کمتر به Ferrule)