تفاوت دستکش ها

دستکش لاتکس

دستکش‌های لاتکس از ماده‌ای طبیعی به نام لاتکس که از مایع شیری‌رنگ درخت Hevea Brasiliensis استخراج می‌شود، ساخته شده‌اند. این دستکش‌ها اولین بار در سال ۱۸۸۹ میلادی مورد استفاده قرار گرفتند و از همان زمان در صنعت بهداشت و درمان، به‌ویژه برای جراحی‌ها، محبوب شدند. برای سهولت در استفاده، روش‌هایی مانند خیس کردن یا استفاده از پودرهای مختلف به کار گرفته شد. این پودرها شامل کربنات کلسیم، پودر تالک، محصولات نشاسته‌ای و ترکیباتی مانند تالک و لیکاپدیم بودند. لیکاپدیم که اولین روان‌کننده دستکش‌های لاتکس بود، به دلیل اثرات مضرش پس از چهار دهه کنار گذاشته شد و جای خود را به پودر تالک داد. اما در دهه ۴۰ میلادی مشخص شد که پودر تالک نیز عوارضی مانند چسبندگی و گرانولوما (نوعی التهاب مزمن) ایجاد می‌کند. در سال ۱۹۷۴، پودری مبتنی بر آرد ذرت جایگزین شد که غیرتحریک‌کننده و غیرقابل جذب بود. این تغییر منجر به تولید دستکش‌های لاتکس در دو نوع پودری و غیرپودری شد.

کاربردها

دستکش‌های لاتکس معمولاً در محیط‌های آشپزی، آزمایشگاهی و معاینات پزشکی که نیاز به دقت بالای دست دارند، استفاده می‌شوند. این دستکش‌ها با انعطاف‌پذیری و استحکام بالا، امکان لمس دقیق اشیا را فراهم کرده و عملکرد متخصصان پزشکی را بهبود می‌بخشند. با وجود احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک در برخی افراد، همچنان یکی از پرکاربردترین گزینه‌ها در جراحی‌ها و معاینات پزشکی هستند.

مشکلات

حساسیت‌های ناشی از دستکش‌های لاتکس ممکن است به صورت خشکی، خارش، سوزش یا قرمزی پوست ظاهر شود. در موارد شدیدتر، علائم حساسیت تماسی فوری مانند آبریزش بینی، قرمزی چشم، کهیر یا خارش شدید نیز ممکن است مشاهده شود.

دستکش وینیل

دستکش‌های وینیل از ماده‌ای مصنوعی به نام پلی‌وینیل کلراید ساخته شده‌اند که مقرون‌به‌صرفه‌تر از دستکش‌های لاتکس هستند. وجود مواد نرم‌کننده (Plasticizers) در ترکیب این دستکش‌ها باعث افزایش کشسانی آنها شده است. این دستکش‌ها ضخیم‌تر و گشادتر از لاتکس هستند و کاملاً به دست نمی‌چسبند. همچنین مقاومت خوبی در برابر اسیدها، قلیاها و الکل‌ها دارند.

کاربردها

دستکش‌های وینیل برای فعالیت‌هایی مانند تمیزکاری، نقاشی، مونتاژکاری، آزمایشگاه‌ها و آشپزی مناسب هستند. همچنین هنگام قالب‌گیری دندانپزشکی پیشنهاد می‌شود از این دستکش‌ها استفاده شود تا از تأثیر منفی سولفور موجود در لاتکس بر مواد قالب‌گیری جلوگیری شود.

دستکش نیتریل

در اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی، دستکش‌های نیتریل با استفاده از ترکیبات اکریل، نیتریل و بوتادین تولید شدند. این دستکش‌ها مقاومت شیمیایی بیشتری نسبت به لاتکس داشته و برای افرادی که به لاتکس حساسیت دارند مناسب هستند. نیتریل انعطاف‌پذیرتر بوده و مقاومت بالایی در برابر پارگی دارد. همچنین عمر مفید بیشتری نسبت به سایر انواع دستکش‌ها داشته و طراحی نرم آن راحتی بیشتری را فراهم می‌کند.

کاربردها

دستکش‌های نیتریل بیشتر در محیط‌های آزمایشگاهی، شیمیایی و آشپزی استفاده می‌شوند. بسیاری از آزمایشگاه‌ها برای کاهش حساسیت کارکنان به لاتکس، از این نوع دستکش‌ها استفاده می‌کنند.

جمع‌بندی

• لاتکس: انعطاف‌پذیری بالا؛ مناسب برای جراحی؛ اما ممکن است حساسیت ایجاد کند.
• وینیل: مقرون‌به‌صرفه؛ مناسب برای فعالیت‌های عمومی؛ ضخیم‌تر اما کمتر چسبان.
• نیتریل: مقاوم‌ترین گزینه؛ ضدحساسیت؛ مناسب برای محیط‌های شیمیایی.

انتخاب بهترین نوع دستکش:
اگر حساسیت به لاتکس دارید یا نیازمند مقاومت بیشتر هستید، دستکش نیتریل بهترین انتخاب است. این نوع دستکش علاوه بر ضدحساسیت بودن، مقاومت بالایی دارد و انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به سایر انواع ارائه می‌دهد.

تضمین سلامتی و دقت دندانپزشک و راحتی بیمار :لینک خرید پکیج ارگونومیک دندانپزشکی

برای خرید انواع دستکش از این لینک اقدام بفرمایید .