بررسی تأثیر سطح مقطع کانال و ضخامت عاجی بر تنش‌های وارده به عاج دندان با استفاده از روش المان محدود

تعیین نحوه توزیع تنش‌های ایجاد شده در عاج دندان در سطح مقطع‌های مختلف کانال‌های درمان ریشه شده به منظور کاهش فشار وارده بر عاج دندان و مواد پرکننده مورد علاقه بسیاری از محققین در زمینه دندان‌پزشکی است. در این پروژه تاثیر ابعاد کانال‌های بیضوی، دایره‌ای، ساعت شنی و کلیوی شکل در دندان های پرمولار و قدامی بر تنش‌های ایجاد شده در اجزای دندان ترمیم شده بررسی شده است. برای این منظور اجزای 4 دندان مشخص شده پس از اسکن سه بعدی در نرم افزار سالیدورکس مدل‌سازی شده است. سپس کانال‌هایی با سطح مقطع بیضوی، دایره‌ای، ساعت‌شنی و کلیوی شکل با سه ضخلمت عاجی مختلف در دندان‌های متناظر آن ایجاد شده و سپس تحت تأثیر نیروی ناشی از جویدن در داخل نرم افزار آباکوس به روش اجزای محدود مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. با استفاده از این مدل‌ها، تنش در دیواره دندان و همچنین در مواد پرکننده برای ابعاد مختلف تمامی کانال‌ها محاسبه گردید. نتایج شبیه سازی نشان دادند که بیشترین تنش در قسمت باکال دندان‌ها رخ می دهد. همچنین مقایسه تنش‌های موجود در دیواره دندان‌ها نشان داد که با افزایش اندازه کانال وکاهش ضخامت عاج ریشه، میزان تنش وارده به دیواره دندان‌ها افزایش یافته و در نتیجه دندان‌ها در مدت زمان کوتاه‌تری آسیب دیده و شکسته می‌شوند.